Noud Bongers woont in de Maaskant in het dorpje Lith. Het dorpje dat bekend werd door het boek Dorp aan de Rivier van Antoon Coolen. Daar aan d'n dijk, tussen de Maas en d'n open grote polder, is ie geboren en getogen.

Vanaf z'n 12 jaar speelt Noud gitaar. Begin jaren 70 was hij actief als zanger-gitarist in het dansorkest Story. In de jaren 80 ging Noud liedjes schrijven en zingen bij de Lithse KPJ en later bij de Lithse Revu. Noud was 20 jaar dirigent van koor Lithanie in Lith. Na het schrijven van de filmmuziek Dorp aan de Rivier deel II is hij begonnen met het componeren en schrijven van Brabantse liedjes.
Vanaf oktober 1995 treedt hij op als Brabants liedjeszanger. Noud begeleidt zichzelf op gitaar. Noud heeft in een korte periode zeven albums met eigen nummers gemaakt. Hij onderscheidt zich met “het Maoskaans” duidelijk van de andere Brabantse zangers. Verder betrap je hem zelden op nostalgische terugblik. Die dingen zijn weg. Juist de tegenwoordige dingen wil hij in het dialect vastleggen.

Noud draagt het dialect echt een warm hart toe. Hij was bijvoorbeeld bestuurslid van de Toon Weijnen Stichting (Universiteit Tilburg) en was betrokken bij het programma Op z’n Brabants bij Omroep Brabant. Begin 2009 kreeg Noud de Ad de Laatprijs toegekend. Waar hij overigens erg trots op is. Ze noemen hem wel eens een kruising tussen Ad de Laat en Gerard van Maasakkers. Inmiddels heeft hij meer dan 120 liedjes geschreven (tekst en muziek).